نامه ای به استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران
((بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ))
جناب آقای دکتر پهلوان
سلام علیکم
اینجانب محمد علی نعمتی دانشجوی ترم ۷ رشته علوم قرآن و حدیث از درس ۴ واحدی علوم قرآنی ۴ تنها ۲ جلسه شرکت کرده ام و اکنون طبق قانون دانشگاه باید نمره درس را صفر بگیرم و در این صورت به احتمال زیاد برای ترم سوم مشروط خواهم شد و اگر هم بتوانم معدل بالای ۱۲ کسب کرده و مشروط نشوم به دلیل این که در ترم سوم به دلیل حفظ قرآن مرخصی تحصیلی گرفتم در ترم نهم هم نمیتوانم این درس چهار واحدی را بردارم و باید ترک تحصیل نمایم.
اما به چه جرمی ...؟؟؟
به جرم این که من نمیخواستم بدون علاقه و مانند یک اسیر در کلاس شرکت کنم.
یکی از دوستان میگوید چون دکتر پهلوان در کلاس حضور غیاب نمیکند اگر هر چند جلسه یک بار هم در کلاس شرکت کنی که استاد فقط تو را ببیند ایرادی ندارد!!!
واقعا جالب است اگر دانشجویی به این روش سخیف و ذلت بار عمل کند میتواند امتحان بدهد اما اگر برای علم ، برای استاد و هم برای خودش حرمت قائل شود و هنگامی که تمرکز و علاقه ندارد در کلاس شرکت نکند دیگر نمیتواند امتحان بدهد...
و این هم نتیجه اش... عدم حق حضور در امتحان...
در عجبم که شأن علم و دانش آن هم در دانشگاهی که میگویند برترین دانشگاه کشور است چه قدر پایین است.
گرچه دیگر خود علاقه ای به تحصیل در این سیستم آموزشی فشل و ناکارامد را ندارم اما چه کنم...
سیستمی که دانشجو بعد از پاس کردن درس دیگر با آن کتاب کاری ندارد گویا که علم فقط برای دادن امتحان است...
سیستمی که در آن کتب غیر درسی جایگاهی ندارند و هر چه هست امتحان و نمره است...
اما دردم این است... دردم این است که برای جامعه مهم نیست تو چه قدر علم و مهارت و علاقه داری...
و چه کنم وقتی مشاور دانشگاه تهران میگوید که شما باید برای رسیدن به یک شغل و جایگاه مناسب در جامعه مدرک تحصیلی داشته باشید و چاره ای جزء طی مراحل تحصیل به همین شکل ندارید!!! چه کنم وقتی همکلاسی بزرگتر من هر بار میگوید که این همه زحمت کشیده ای زحمت خود را هدر نده. جامعه کاری ندارد که تو چه قدر علم داری و به مدرک تو نگاه میکند!!!
و بالاتر از همه چه کنم که دنیایی وجود دارد به نام مادر که با ترک تحصیل من آزرده خواهد شد.
اما بعضی از اوقات دیگر خسته نمیشوی میبری!!! میبری از این سیستم آموزشی قاتل!!! قاتل عمر و انگیزه انسان ها...
سیستمی که فقط نمره و مدرک برایش مهم است و ارزش دارد و نه علم و دانش!!!
سیستمی که در آن رفتن به کلاس اجباری است حتی اگر خود علم آن کلاس را داشته باشی. حتی اگر صرفا جهت نخوردن غیبت بیایی در کلاس بنشینی و با لپ تاپ خود و با اینترنت دانشگاه فیلم دانلود کنی. حتی اگر بیایی سر کلاس در اینترنت و تلگرام سیر کنی...
آری دیگر من هم دیگر با دو ترم مشروطی به دلیل صفرهای حاصل از غیبت و عدم انگیزه برای مطالعه باید با این تحصیل در دانشگاه خداحافظی کنم...
اما یادم هست که از کودکی میخواستم عالم بزرگی شوم و جامعه را اصلاح کنم... تمامی علایق و رشته های دیگر را به خاطر عشق به قرآن رها کرده و آمدم تا یاد بگیرم کلام پروردگار متعال را و یاد دهم آن را... که روزی خوانده بودم نبی مکرم اسلام حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: ((خیرکم من تعلم القرآن و علمه))
((بهترین شما کسی است که قرآن را یاد بگیرد و یاد دهد.))
نمیدانم در جامعه ای که مدرک در آن از علم بالاتر است میشود بزرگ شد و به جایگاهی رسید؟؟
البته شاید بشود بدون مدرک هم بزرگ شد چرا که مدرک برای پروردگار متعال ارزشی ندارد و من توکل میکنم به او...
امام صادق (ع) فرمود: ((خداوند به داود (ع) وحی کرد هر بنده ای از بندگانم به جای پناه بردن به دیگری با نیّت خالص به من پناه آورد، از کارش چاره جویی می کنم، گرچه همه ی آسمان ها و زمین و هرچه در آن هاست، علیه او برخیزند.))
و او همان خدایی است که یوسف پیامبر علیه السلام را از ته چاه به پادشاهی رساند...
والسلام
((وَالعاقِبَةُ لِلمُتَّقینَ))